Je hebt je gedachten, gevoel en gedrag onder controle gekregen. Gefeliciteerd! Dat is een hele prestatie. Maar is de angst nu voor altijd weg? Misschien. Maar het kan ook zijn dat hij weer terugkomt. In mindere mate of met dezelfde intensiteit. Moet je dan professionele hulp zoeken om er van af te komen? Het antwoord op die vraag is hetzelfde antwoord dat we al eerder gaven: als de angst je leven gaat bepalen, dan wel. Anders moet je het misschien eens proberen met acceptatie.

 

Ken jij iemand die volmaakt is? Iemand die nooit iets verkeerd zegt, die altijd de juiste beslissing neemt en er altijd goed uitziet? Iemand die altijd vriendelijk en beleefd is, geen slechte gewoonten heeft, altijd tevreden is over zichzelf en nergens bang voor is? Waarschijnlijk niet. En gelukkig maar, want waarschijnlijk zou je die persoon oersaai vinden. Juist onze ‘foutjes’ geven kleur aan ons karakter en maken ons tot wie we zijn: unieke menselijke wezens die allemaal wel eens in hun neus peuteren en die allemaal wel eens bang zijn.

​

Komt je angst terug, ondanks alles wat je gedaan hebt om hem te overwinnen? Accepteer dan dat je ook maar een mens bent, en dat je dus angst kent. Dat betekent niet dat je dus maar bang moet blijven, dat je de strijd opgeeft en voortaan de angstige situaties vermijdt. Het betekent dat je de situatie neemt zoals hij komt, zonder jezelf te veroordelen, en er het beste van maakt met de technieken die we je eerder hebben laten zien.

 

De mate van angst heeft namelijk veel te maken met de betekenis die je er zelf aan geeft. Beoordeel angst niet als iets negatiefs en zorg dat je niet bang wordt voor de angst zelf. Als je op angstige momenten kritisch en streng over jezelf oordeelt, wordt je angst groter. Als je van je angst eist dat hij meteen verdwijnt, wordt hij ook groter. Als je je angst wegduwt en angstige gebeurtenissen vermijdt, wordt hij ook groter.

 

Schrijf de gedachten eens op die bij je opkomen over jezelf, wanneer je je in een angstige situatie bevindt of wanneer je je die situatie inbeeldt. Zitten er gedachten tussen zoals in het onderstaande lijstje?

 

Wat ben ik toch ook een klein kind!
Ik ben ook totaal ongeschikt voor dit werk.
Waarom ben ik zo’n lafaard?
Ik moet eens ophouden me zo aan te stellen.
Enzovoort...

 

Verander nu in gedachten ‘ik’ in ‘jij’:
Wat ben je toch ook een klein kind!
Je bent ook totaal ongeschikt voor dit werk.
Waarom ben je zo’n lafaard?
Je moet eens ophouden je zo aan te stellen.
Enzovoort...

 

Zou je dit ooit tegen je beste vriend zeggen? Of accepteer jij je vrienden zoals ze zijn, ook al zijn ze af en toe wat kinderachtig, bang of ongeschikt om een bepaald klusje te doen? Waarschijnlijk het laatste, want je waardeert ze tegelijkertijd om hun sterke punten.

 

Behandel jezelf zoals je jouw beste vriend zou behandelen. Zeg tegen jezelf: “Goed, ik ben bang en daar kan ik op dit moment niets aan doen. Die angst is er en dat mag, maar ik geef er niet aan toe door weg te rennen.” Word je bewust van de gevoelens, gedachten en vluchtneigingen die je hebt, maar veroordeel ze niet. Probeer jezelf te kalmeren, maar ga geen kalmte afdwingen.

 

En wees realistisch: ongelukken gebeuren nu eenmaal, net zoals liften wel eens blijven steken of een tandartsbehandeling pijnlijk kan zijn en net zoals mensen hun tekst kwijtraken op presentaties of door een wesp gestoken worden. Gelukkig duurt zo’n angstige situatie niet eeuwig, het angstige moment gaat voorbij.

 

Als je merkt dat je je ergens zorgen over maakt, observeer die zorgen dan en koppel er geen waardeoordeel aan. Laat ze gewoon door je hoofd gaan en concentreer je daarna weer op wat je eigenlijk aan het doen was. Kortom: leef in het heden, tref redelijke voorzorgsmaatregelen en neem het leven zoals het komt. Het is niet gemakkelijk, maar je leert het wel. En als je de risico’s van het leven en je eigen zorgen eenmaal accepteert, zal je merken dat je beetje bij beetje minder angstig wordt.

​

Bron. leren.nl